Οι
καιροί σίγουρα δεν είναι και οι καλύτεροι για τις παρελάσεις . Οι γονείς και τα παιδιά μας δεν
διακατέχονται και τόσο από εθνική υπερηφάνεια για να διατρανώσουν με την
παρουσία τους και το αγέρωχο βάδισμά τους την συμμετοχή τους στον σύλλογό τους .
Πάντως επειδή πάντα ο σύλλογος είτε σαν Εσπερίδες από το 1995 και μετά είτε σαν
Ίκαρος από πέρυσι δεν έλειψε ποτέ από παρέλαση είχαμε μικρή αλλά σημαντική
παρουσία κατά την άποψη των καλλιθεατών
και την δική μας εν ερωτηθούμε . Λιγοστά κορίτσια των υποδομών μας βάδισαν με την
σημαία την ελληνική και του συλλόγου μας στην Θησέως και στην Σιβιτανίδου μπροστά
σε ασυνήθιστα πολύ κόσμο που τα χειροκρότησε θερμά . Αυτή ήταν και η παρηγοριά μας
. Γιατί πρέπει τα κορίτσια να αγαπούν τον σύλλογο και να είναι υπερήφανα για την φανέλα που
φορούν . Και μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για την κορυφαία ελληνική γυναικεία ομάδα της
δεκαετίας που έχει γεμίσει τρόπαια τα γραφεία και θα συνεχίσουν να το κάνουν
ενάντια και πεισματικά σε όσους θέλουν να την αφανίσουν . Μπράβο κορίτσια και
ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΑΚΟΜΗ ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΠΛΑ ΣΑΣ . 
