Μια από τις σημαντικότερες αθλήτριες στην περσινή πορεία των Εσπερίδων Καλλιθέας που κατάφεραν να πάρουν την άνοδο για την Α1, ήταν η Σίσσυ Ευμορφοπούλου.
Έχοντας πολυετή παρουσία και πολύ καλές χρονιές στις ομάδες που αγωνίζεται η 30χρονη αθλήτρια που αύριο (10/06) θα ενωθεί με τα δεσμά του γάμου με τον προπονητή των Εσπερίδων Γιώργο Ρουμπελάκη -και τους ευχόμαστε τα καλύτερα-, είναι σίγουρα μια αθλήτρια που η γνώμη της μετράει σχετικά με την κατάσταση που υπάρχει στο Ελληνικό γυναικείο μπάσκετ για το μέλλον. Το sportshero.gr, ζήτησε την γνώμη της για αυτό το θέμα.
Σίσσυ πιστεύεις ότι υπάρχουν αθλήτριες που θα μπορέσουν στο μέλλον να ξεχωρίσουν και να οδηγήσουν ψηλά το γυναικείο;
«Φυσικά, υπάρχουν πάρα πολύ καλές παίκτριες οι οποίες πρέπει να εκμεταλλευτούν σωστά τις καταστάσεις, να προσπαθήσουν να παίξουν, να μην σκέφτονται το οικονομικό, τουλάχιστον όταν είναι σε μικρή ηλικία. Αυτό που πρέπει να σκεφτούν είναι ότι πηγαίνοντας σε μια ομάδα πρέπει να προσπαθούν να δίνουν το 1000% και να προσπαθήσουν να αναδειχθούν, ας είναι και σε χαμηλότερη κατηγορία. Επειδή δυστυχώς είμαστε μικρός χώρος και όλα τα καλά ονόματα προσπαθούν να παίξουν στην Α1 ή να είναι στο επίκεντρο και χάνουν λίγο τον δρόμο τους, πρέπει πρώτα να προσπαθήσουν να γίνουν μπασκετικές παίκτριες και όχι απλά παίκτριες που απλά θα εμανίζονται στο γήπεδο για να φαίνονται και να προσπαθούν μόνο να είναι οι πρώτοι σκόρερ στα παιχνίδια. Πρέπει πρώτα να γίνουν αθλήτριες. Αν το καταφέρουν αυτό νομίζω ότι θα υπάρξει πολύ καλό μέλλον για το Ελληνικό γυναικείο μπάσκετ.»
Ο Γιώργος Ρουμπελάκης θα ηγηθεί φέτος της προσπάθειας των Εσπερίδων για παραμονή στην Α1 γυναικών. Μέσα σε όλο το δύσκολο σκηνικό που υπάρχει στο Ελληνικό Αθλητισμό, προσπαθεί και αυτός να βρει λύσεις στον τομέα του καταρτισμού ενός ρόστερ που θα είναι χρήσιμο στην ομάδα, αλλά θα μπορεί και να είναι οικονομικά βιώσιμο. Φυσιολογικά προέκυψε λοιπόν και η συζήτηση σχετικά με το αν θα μπορέσουν οι ομάδες να στηριχθούν κάποτε σε δικά τους παιδιά και το τι χρειάζεται για να υπάρχει πραγματικά ανάπτυξη στον χώρο των ακαδημιών.
«Θεωρώ κατ' αρχήν ότι έρχονται από κάτω Ελληνίδες αθλήτριες και πιο μικρές, που είναι πραγματικά ταλαντούχες, το μεγάλο πρόβλημα κατά την γνώμη μου είναι ότι δεν υπάρχει υπομονή είτε από τις ίδιες τις αθλήτριες είτε από τους γονείς τους πολλές φορές. Έρχονται πολύ νεαρά παιδιά που φαίνεται ότι έχουν μεγάλο ταλέντο, ότι το κατέχουν το άθλημα σύμφωνα με την ηλικία τους και θα μπορούσαν να γίνουν ακόμη καλύτερες, ειδικά όταν καταφέρνουν να κάνουν προπονήσεις σε μεγάλες ομάδες στην Α1 ή στην Α2, νομίζω ότι γεμίζουν με εμπειρία.
Η συμβουλή που θέλω να δώσω και στα παιδιά και στους γονείς, είναι να έχουν λίγη υπομονή παραπάνω. Τίποτα δεν χαρίζεται σε κανέναν και αυτό που αξίζεις θα το πάρεις μέσα στο γήπεδο, είναι δεδομένο αυτό, όπου αξίζεις τελικά να παίξεις, θα καταφέρεις να βρεθείς εκεί. Θέλει πρώτα απ' όλα σκληρή δουλειά για να υπάρξει βελτίωση και στην τεχνική και στην σωματοδομή γιατί μπορεί πολλά παιδιά να είναι πιο νεαρά και να μην έχει σχηματιστεί ακόμη το σώμα τους, έτσι ώστε να αντιμετωπίσουν τις μεγαλύτερες. Υπομονή βέβαια πρέπει να έχουμε και εμείς οι προπονητές, να δουλέψουμε πραγματικά με αυτά τα παιδιά και να τα βελτιώσουμε για να μπορέσουμε να έχουμε μια συνέχεια στο άθλημα που αγαπάμε και υπηρετούμε».
